3 Spontaneous Music Festival

NEW WAVE OF IMPROMPTU*)! 3. SPONTANEOUS MUSIC FESTIVAL 2019!

Trzecia edycja Spontaneous Music Festival - z tytułem własnym "New Wave Of Impromptu" - kontynuuje eksplorację najciekawszych zjawisk muzyki swobodnie improwizowanej na Starym Kontynencie. Tegoroczna edycja rozszerza jednak ów programowy krąg zainteresowań o muzykę improwizowaną, budowaną na bazie wcześniej zdefiniowanych notacji graficznych, a także estetykę dark ambient! Festiwal odbędzie się w Poznaniu do 3 do 6 października br. w Dragon Social Club oraz Pawilon.

Wyżej wspomniane, nowe zjawiska festiwalowe dostarczy główny rezydent wydarzenia, belgijski gitarzysta Dirk Serries. Artysta legenda w obszarze muzyki elektronicznej i ambientowej (jako VidmaObmana i Fear Falls Burning), od lat także ważna postać europejskiej muzyki improwizowanej, szef artystyczny wydawnictwa "A New Wave Of Jazz". Muzyk zagra w trakcie festiwalu aż czterokrotnie - w ramach swobodnie improwizujących Kodian Trio i duetu z altówką, przewodzić będzie dużemu składowi Tonus Ensemble, który improwizować będzie w estetyce minimal music przy użyciu wcześniej przygotowanego scenariusza (notyfikacji graficznej gitarzysty, powstałej specjalnie na potrzeby festiwalu), wreszcie zaprezentuje solowy, gitarowy set muzyki ambient. Ten ostatni, ekskluzywny występ, uświetni urodziny muzyka, które przypadają dokładnie w dniu 4 października.

Doskonałym uzupełnieniem prezentacji dorobku Serriesa na poznańskim Festiwalu będą koncerty uznanych w Polsce i na świecie gwiazd muzyki jazzowej i improwizowanej. Na festiwalowych scenach zagrają m.in. niemiecki trębacz Axel Dörner (pierwsza wizyta w Poznaniu) z kwartetem The Electrics (z udziałem szwedzkich przyjaciół - Sture Ericsona, Joe Williamsona i Raymonda Strida), amerykański saksofonista Ken Vandermark w trio z absolutną ekstraklasą polską - Mikołajem Trzaską i Michałem Górczyńskim (jako Details In The Air), wreszcie kataloński saksofonista Albert Cirera w duecie z Ramonem Pratsem.  W ramach formacji z udziałem Dirka Serriesa, na scenie poznańskich klubów zaprezentują się także młode lwy z Wielkiej Brytanii - znani z poprzedniej edycji Festiwalu, saksofonista Colin Webster i perkusista Andrew Lisle oraz - po raz pierwszy w Polsce - altowiolista Benedict Taylor.  Ostatni z wymienionych muzyków zagra także set solowy.

W gronie uczestników Festiwalu nie zabraknie muzyków improwizujących z Poznania i Wielkopolski - zagra, co jest już tradycją spontanicznych festiwali, Poznańska Orkiestra Improwizowana, a w mniejszych składach oraz w ramach Tonus Ensemble zaprezentują się także - Witold Oleszak, Paweł Doskocz, Ostap Mańko i Anna Szmatoła.

Obok zaprezentowanych wyżej składów, które funkcjonują artystycznie na scenach Europy i świata od dawien dawna, widzowi będą mogli obejrzeć konfiguracje personalne złożone z muzyków, którzy zagrają ze sobą po raz pierwszy. To także cenna i kultywowana od pierwszej edycji zasada Spontaneous Music Festival w Poznaniu.

Szczegółowy program Festiwalu

3.10, czwartek
Dragon Social Club
19.00 - Otwarcie festiwalu, Intro solo (Witold Oleszak fortepian)
20.00 - The Electrics (Sture Ericson saksofon, Axel Dörner trąbka, Joe Williamson kontrabas, Raymond Strid perkusja)
21.00 - Kodian Trio (Colin Webster saksofon, Dirk Serries gitara elektryczna, Andrew Lisle perkusja)

4.10, piątek
Dragon Social Club
19.00 - Ad Hoc Quartet (Colin Webster saksofon, Witold Oleszak organy Hammonda, Paweł Doskocz gitara elektryczna, Andrew Lisle perkusja)
Pawilon
21.00 - Benedict Taylor solo (altówka)
22.00 - Dirk Serries solo ambient (gitara elektryczna)
Dragon Social Club
23.30 - Jam Session, Urodziny Dirka

5.10, sobota
Dragon Social Club
18.00 - Ad Hoc Duo (Colin Webster saksofon, Albert Cirera saksofon)
19.00 - Dirk Serries / Benedict Taylor Duo (gitara akustyczna, altówka)
20.00 - Duot (Albert Cirera saksofon, Ramon Prats perkusja)
21.00 - Tonus Ensemble (Dirk Serries gitara akustyczna, Paweł Doskocz gitara akustyczna, Witold Oleszak fortepian, Colin Webster saksofon, Benedict Taylor altówka, Ostap Mańko skrzypce, Andrew Lisle perkusja, Anna Szmatoła wiolonczela)

6.10, niedziela
Miejsce TBA
18.30 - Poznan Improvisers Orchestra/ Poznańska Orkiestra Improwizowana (m.in. z gościnnym udziałem Benedicta Taylora)
Dragon Social Club
20.00 - Details In The Air (Michał Górczyński, Mikołaj Trzaska, Ken Vandermark - klarnety)

INFORMACJĘ O BILETACH WKRÓTCE

Organizatorzy:
Trybuna Muzyki Spontanicznej / Dragon Social Club
Współorganizatorzy:
LAS
Partner:
Pawilon
Patronat:
Dwójka - Program 2 Polskiego Radia / PopUpMusic.pl / Jazzarium.pl / Zoharum - new experimental art / Maciej Lewenstein

Notki biograficzne muzyków

Dirk Serries - gitara elektryczna, gitara akustyczna (Belgia)
VidnaObmana i Fear Falls Burning wykute są już w skale historii gatunku zwanego dark-ambient. W obecnej dekadzie muzyk koncentruje się bardziej na swobodnej, ekspresyjnej improwizacji (m.in. Kodian Trio, czy składy z Johnem Dikemanem) oraz minimalistycznej, akustycznej improwizacji opartej o graficzne notacje (Tonus). Niemal wszystko publikuje w serii wydawniczej "A New Wave Of Jazz".

Ken Vandermark - saksofony, klarnety (USA)
Jeden z najważniejszych muzyków free jazzu ostatnich 20 lat, uznany i lubiany na całym świecie, szczególnie zaś w Polsce. Od lat uwielbia grać z muzykami z naszego kraju, krakowskie Not Two Records wydało dziesiątki jego płyt. Ta najważniejsza, 12 płytowy box The Vandermark Five "Alchemia", zdobi półki każdego prawdziwego fana gatunku.

Axel Dörner - trąbka (Niemcy)
Wybitny improwizator, niestrudzony emancypator trąbki i nieskończonych jej związków z elektroniką. Uwielbia grać solo i w duetach, ale to w kwartecie The Electrics ma chyba najdłuższy staż. W Poznaniu nigdy nie grał, choć ma tu wydaną płytę ("Venusik" z Agusti Fernandezem i Ramonem Pratsem).

The Electrics  (Niemcy, Szwecja, Kanada)
Kwartet założony jeszcze w poprzednim milienium przez Axela Dörnera, saksofonistę Sture Ericsona, kontrabasistę Ingebrigta Haker Flatena i perkusistę Raymonda Strida. Po kilku latach nowym basistą został Kanadyjczyk, rezydujący w Szwecji - Joe Williamson. Mają w dorobku trzy płyty. Z tego grona warto szczególną uwagę zwrócić na szwedzkiego perkusistę - to właśnie on stanowi o sile tria Tarfala, którą incydentalnie współtworzy z Matsem Gustafssonem i Barry Guy'em. Saksofonistę Ericsona mieliśmy okazję podziwiać w marcu br., kiedy to z triem ENB zagrał najlepszy koncert wiosennego cyklu "Spontaneous Live Series - Live in Dragon 2019".

Colin Webster - saksofon altowy (Wielka Brytania)
Najlepszy alcista free jazzowego pokolenia Under 40 (kategoria do lat 40), być może nie tylko w Europie. W kategorii barytonu - klasyfikowany równie wysoko. W Dragonie zagra już po raz trzeci. A chciałoby się, by grał tu każdego tygodnia. Stylowy i wyrazisty w każdej konfiguracji personalnej, jakiej przychodzi mu grać, ale w duecie z Andrew Lisle'm, czy triem Kodian, osiągnął już poziom galaktyczny.

Andrew Lisle - perkusja (Wielka Brytania)
W ważnych mediach jazzowych już dziś okrzyknięty jednym z największych talentów improwizowanej perkusji (kategorii - Under 30). Zagra w Dragonie dopiero po raz trzeci, choć mamy wrażenie, że znamy się od kilku pokoleń. W dorobku doskonałe płyty nie tylko z Websterem, czy Serriesem, ale także z brytyjskim gitarzystą i klarnecistą Alexem Wardem.

Benedict Taylor - altówka (Wielka Brytania)
Kolejne złote dziecko brytyjskiej muzyki improwizowanej. Klasycznie kształcony, lubi komponować, ale prawdziwym zwierzęciem scenicznym staje się w obliczu niczym nieskrępowanej improwizacji. Uwielbia solowe występy (!), świetnie także wpisuje się model minimalistycznej improwizacji Tonusa.

Albert Cirera - saksofon tenorowy i sopranowy (Katalonia)
Choć mieszczący się jeszcze w kategorii Under 40, już dziś jeden z najbardziej kreatywnych saksofonistów nie tylko Półwyspu Iberyjskiego. W dyscyplinie wydobywania z tuby instrumentu dętego dźwięków niemożliwych, niemalże mistrz świata. W Polsce ma już wydanych pięć płyt. Te najbardziej eksperymentalne - w serii Trybuny Muzyki Spontanicznej. W duecie z Ramon Pratsem (jako DUOT) grają od kołyski, czyli już sporo ponad dziesięć lat. Uwielbia grać na płaskiej ziemi ("Terra Plana", zgodnie z tytułem jego płyty duetowej z Witkiem Oleszakiem), czyli w Wielkopolsce!

Ramon Prats - perkusja (Katalonia)
Jeden z najważniejszych perkusistów Barcelony, zarówno w swobodnej improwizacji, jak i w jazzie.  Stały członek wyjątkowego Liquid Trio/ Quintet w boku Agusti Fernandeza i Alberta Cirery. W Polsce, jak na razie ma wydane trzy płyty. Poza już wcześniej wymienionymi, także The Robadors Quartet "19:30". Świetnie gra na werblu i tomach nogami! Plastyczny jak kot!

Mikołaj Trzaska - saksofon altowy, klarnety (Polska)
Miana najważniejszego, polskiego muzyka swobodnej improwizacji nie pozbawi go raczej nikt, przynajmniej nie za naszego życia. Zaczynał okapturzony w Miłości, dziś mistrzowskiego zadęcia na alcie i klarnecie basowym zazdrości mu pół świata wolnej muzyki. Mimo doceniania jego niezliczonych sukcesów na wielu frontach (także na polu muzyki filmowej, choćby do obrazów Wojciecha Smarzowskiego!) najbardziej lubimy wracać do jego skandynawskich składów, choćby Volume, płyt z Peterem Brotzmannem, czy wciąż aktywnego Riverloam Trio.

Michał Górczyński - klarnet basowy (Polska)
Prawdziwy człowiek renesansu. Improwizuje i komponuje w niemal każdym gatunku świata. W trio Details In The Air, prowadzi starszych kompanów bez dżunglę własnych pomysłów, czyni to po mistrzowsku, a radości ze wspólnego improwizowania starcza dla całej trójki. Z niecierpliwością czekamy na nową płytę, którą muzycy promują między innymi na tym Festiwalu. Z Mikołajem Trzaską wielkich rzeczy dokonywał już w kwartecie Ircha. Tu robi kolejny, wielki krok do przodu. Ważny element składowy tria Bastarda, ma w dorobku kilka półek płyt w katalogu LADO ABC!

Witold Oleszak - fortepian, organy Hammonda (Polska)
Król Midas europejskiej muzyki improwizowanej. W kategorii najbardziej niedocenionego muzyka tej części świata nie ma już od dawna konkurencji. Na każdym Spontanicznym Festiwalu wchodzi w szranki free improv z nowopoznanymi muzykami, a efekty dźwiękowe tych batalii drastycznie burzą nasze zwyczajowe oczekiwania. Duety z Luisem Vicente i Vasco Trillą są tego najlepszym dowodem. Czekamy także na kolejne wyjątkowe "antyfonie", czynione przez niego od lat z Rogerem Turnerem (choćby te z poprzedniej edycji Festiwalu).

Paweł Doskocz - gitara elektryczna, gitara akustyczna (Polska)
Błyskawicznie wyrasta z eksperymentującej sceny drones & electronics, choć wciąż kąsa w tym obszarze ciekawymi eksploracjami (Strętwa). Śmiało wkracza w świat prawdziwie wyzwolonego free improv. Na każdym festiwalu świetnie sprawdza się w ogniu perkusyjnych grzmotów i dronów. Na tegorocznej edycji świętować będziemy jego pierwsze wydawnictwo  w formacie niekasetowym - ekscytujący duet z Vasco Trillą wydany w Antenna Non Grata. Zadebiutuje także na gitarze akustycznej, w formacji Tonus.

Ostap Mańko - skrzypce (Ukraina, Poznań)
Jeśli w Poznańskiej Orkiestrze Improwizowanej mielibyśmy wskazać muzyków, którzy szczególnie przykuwają naszą uwagę, to lista byłaby bardzo długa, ale z pewnością otwierałby ją Ostap. Klasycznie kształcony skrzypek, coraz odważniej wkracza w świat muzyki improwizowanej. Występ w ramach Tonus Ensemble, to jego kolejny, ważny krok w drodze po artystyczne złote runo.

Anna Szmatoła - wiolonczela (Polska)
Wspomnienie intrygującej formacji Sepia Ensemble winno przede wszystkim pojawić się w biogramie polskiej wiolonczelistki. Tuż po 30. urodzinach, zapisała się już na liście obecności wielu formacji, niezliczonej ilości gatunków, także tych bardziej merkantylnych. Klasycznie kształcona, coraz chętniej zapuszcza się w niebezpieczne rejony, współczesnej, swobodnej improwizacji. Do Tonus Ensemble wniesie powiew fascynującej kobiecości i moc kreatywności muzyka, który nie boi się jakichkolwiek wyzwań.

*) za wikipedią:
Impromptu (od francuskiego "impromptu" /ɛ̃.pʁɔ̃p.ty/ "improwizowany") - słowo o wielorakim znaczeniu:
1.Improwizacja
2.Interludium, muzyczny pasaż w spektaklach teatralnych pomiędzy aktami np. w dramatach Moliera
3.W okresie romantyzmu forma muzyczna o bardzo ścisłej symetrii trójdzielnej. Utwór podzielony jest na trzy części, z której każda ulega kolejnemu podziałowi na trzy, a każda z nich na kolejne trzy. W sumie tworząc 27 krótkich fraz. Pierwszym twórcą tego typu utworów był Franz Schubert. Teorię impromptu opracował Robert Schumann. Fryderyk Chopin doprowadził impromptu do symetrycznej doskonałości.