Letnia Akademia Jazzu

Część I: Jachna/Mazurkiewicz/Buhl

Wojciech Jachna i Jacek Buhl to muzycy związani z niezależną sceną bydgoską. Artyści regularnie nagrywali w duecie aż do momentu, kiedy współpracę zaproponował im kontrabasista Jacek Mazurkiewicz. Przy okazji pracy nad pierwszą, świetnie przyjętą wspólną płytą "Dźwięki ukryte" muzycy zrozumieli, że nadają na podobnych falach: chętnie improwizują, topią dźwięki instrumentów w elektronicznych pogłosach oraz szukają ciekawych akustycznie przestrzeni. Drugi album tria - "God's Body", zarejestrowano w czerwcu 2017 roku w łódzkiej Fabryce Sztuki. Czas, jaki minął od nagrania i wydania pierwszego albumu, trio pracowicie spożytkowało na koncertowanie w całym kraju co też wpłynęło na większe interakcje muzyczne między artystami. Na "God's Body" pełne niuansów i detali kompozycje zanurzone są w ambientowych tłach i powłóczystych dźwiękach kontrabasu.

Wojciech Jachna - trębacz i improwizator, w czasach yassowego szaleństwa grał na perkusji w kultowej grupie Trytony. Dał się poznać dekadę później występując m.in. w popularnym zespole Contemporary Noise Quintet, a także Sing Sing Penelope czy w reggae'owej grupie Dubska. Współpracował z wieloma wybitnymi polskimi artystami, między innymi z Markiem Kądzielą, Irkiem Wolnickim czy legendą sceny awangardowej i improwizowanej - Andrzejem Przybielskim.

Jacek Mazurkiewicz - kontrabasista i kompozytor, który w swojej twórczości nie ogranicza się do jednego gatunku muzycznego i wciąż poszukuje nowych brzmień. Swoje dźwięki składa w całość bazując na wrażeniach emocjonalnych i pulsie, łącząc akustykę z elektroniką. Współpracuje nie tylko z Jachną i Buhlem, ale również z Mikołajem Trzaską, Andrzejem  Przybielskim, Danielem Levinem, Stanisławem Soyką czy Robem Brownem, a także współtworzy różnorodne projekty muzyczne, m.in. 3FoNIA, Modular String Trio czy Gabinet Masażu Ucha Wewnętrznego. Zajmuje się udźwiękowieniem, komponowaniem i produkcją muzyki do filmów i spektakli teatralnych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe i muzyczne.

Jacek Buhl - urodzony w 1965 roku perkusista jazzowy, który związany był z bydgoskim klubem Mózg. Grę na bębnach rozpoczynał w zespole Variete, a następnie grał w kilku zespołach ważnych dla tzw. sceny jassowej i postjassowej - Trytony, Syfon, Spejs, The Cyclist. Współtworzy takie składy, jak: Alameda 5, duet Jachna/Buhl, Jaząbu, Glabulator. Tworzy także muzykę do filmów fabularnych, dokumentalnych i animowanych.

Jeden z najwybitniejszych jazzmanów naszych czasów, Joe McPhee, do dzisiaj urzeka niezwykłą osobowością i emocjonalnością swoich kompozycji. Amerykański multiinstrumentalista jazzowy, kompozytor, improwizator, teoretyk i poeta ceniony na całym świecie. Choć, co ciekawe, do lat 90. bardziej niż w Ameryce popularny był w Europie, a w ojczyźnie zrobiło się o nim głośniej nieco później za sprawą albumu "As Serious As Your Life" wydanego w 1996 roku. Urodził się w Miami na Florydzie w 1939 roku. Był muzycznym samoukiem: w wieku ośmiu lat zaczął grać na trąbce, na saksofonie w wieku 32 lat, po poznaniu muzyki Johna Coltrane'a, Alberta Aylera i Ornette Colemana. Zadebiutował w 1967 roku pojawiając się na płycie Clifforda Thorntona zatytułowanym "Freedom and Unity". McPhee ma na swoim koncie pokaźną dyskografię, współpracował z największymi artystami zarówno sceny jazzowej, popularnej, jak i awangardowej. Koncertował w prestiżowych salach koncertowych. Był liderem awangardowego Trio X (z Dominicem Duvalem i Jayem Rosenem), prowadził grupę do której zapraszał wybitnych awangardzistów spod znaku organizacji AACM (np. Josephe'a Jarmana, Sunny'ego Murraya). Współpracował i nagrywał z najlepszymi: Jimmym Giuffrem, Billem Stewartem, Raymondem Boni, Anthonym Coxem, Charlesem Moffettem, Evanem Parkerem i wieloma innymi. W 2005 roku McPhee otrzymał nagrodę Resounding Vision Award od organizacji Nameless Sound. Był postrzegany jako awangardzista jazzu, którego chętnie zapraszano do ultranowoczesnych projektów wybitnych innowatorów: grał z trębaczem Cliffordem Thorntonem, Donem Cherrym czy legendarną Jazz Composers Orchestra. Od zawsze prezentował niezwykle nowatorskie podejście do tradycji jazzowych. Od końca lat 60. do chwili obecnej najbardziej znany jest z wykonywania free jazzu.

Mikołaj Trzaska to uznany saksofonista, klarnecista basowy i kompozytor, autor muzyki do spektakli teatralnych oraz filmów, szczególną współpracę nawiązał z reżyserem Wojciechem Smarzowskim. Jest uważany za ikonę jazzowej awangardy w Polsce. Choć studiował malarstwo na gdańskim ASP, to fascynacja jazzem lat sześćdziesiątych (szczególnie muzyką Johna Coltrane'a i Ornette'a Colemana) pchnęła go do samodzielnej nauki gry na saksofonie altowym. Wkrótce potem dołączył do zespołu Tymona Tymańskiego "Sni Sredstvom Za Uklanianie". Grupa ta stanowiła zalążek późniejszego największego fermentu w polskim jazzie przełomu lat 80. i 90. i jeden z głównych filarów sceny yassowej, mowa oczywiście o kultowym zespole Miłość, którego Trzaska był współzałożycielem i saksofonistą. W 1993 r oku założył zespół Łoskot, rok później z Ryszardem Tymańskim rockowo-jazzowy duet Masło. Swoją pierwszą solową płytę zatytułowaną "Cześć, Cześć, Cześć" wydał w 1995 roku. Koncertował z wieloma osobistościami europejskiej i amerykańskiej, a także polskiej sceny awangardowej, znany jest ze współpracy m.in. z Marcinem Świetlickim i grupą Świetliki, czy Robertem Brylewskim. Z Joem McPhee spotkali się jesienią 2006 roku, nawiązując wtedy współpracę i nagrywając (wraz z Jayem Rosenem) album "Intimate conversations". W 2007 roku Trzaska zagrał wspólną trasę koncertową z Trio X. W swoich podróżach muzycznych za cel obrał sobie poszukiwanie wspólnego mianownika między muzyką żydowską i współczesną.

Podczas koncertu w Wytwórni na scenie oprócz Mikołaja Trzaski i Joe'a McPhee zobaczymy także perkusistę Klausa Kugela oraz kontrabasistę Marka Tokara. Zespół zaprezentuje program, w którym podstawę do improwizacji tworzą kompozycje wszystkich muzyków. Kwartet Trzaska/McPhee/Tokar/Kugel jest z pewnością interesującym zjawiskiem muzycznym, prezentującym publiczności zderzenie kilku kultur we współczesnej muzyce improwizowanej. To bezkompromisowe, żarliwe free, ale muzyka jest tu bardziej skupiona, struktury bardziej przestrzenne, abstrakcyjne i bogatsze sonorystycznie.