Matka Boska Szopienicka

Poruszająca historia opowiedziana językiem tańca w reżyserii Agnieszki Cygan inspirowana życiem Jolanty Wadowskiej-Król, lekarki która w 1974 odkryła nieznaną dotąd chorobę jaką jest ołowica. U swoich małych pacjentów zauważyła szereg objawów i dolegliwości mogących sugerować zatrucie metalami ciężkimi, co zgłosiła Wojewódzkiemu Konsultantowi Medycznemu - profesor Bożenie Hager-Małeckiej. Przebadano ponad 4,5 tysiąca dzieci. Już po otrzymaniu wstępnych wyników okazało się, że skala problemu zatrucia ołowiem u dzieci na tym obszarze jest ogromna, a wyniki badań są wręcz przerażające. Batalia na rzecz poprawy stanu zdrowia dzieci, rozpoczęta przez doktor Wadowską-Król, przyniosła jednak znaczące efekty. Zorganizowano leczenie tysięcy dzieci dotkniętych zagrożeniem ołowicy w sanatoriach w Istebnej i Rabce. W 1975 r. Miejska Rada Narodowa w Katowicach zdecydowała o rozbiórce domów stojących najbliżej komina huty. W utajnionym uzasadnieniu napisano, że "budynki są w strefie stwarzającej bezpośrednie zagrożenie życiu i zdrowiu mieszkańców". Matka Boska Szopienicka to określenie, którą stworzyli ludzie nie wierzący w "domniemaną" ołowianą epidemię. Kadra zarządzająca hutą była przeciwna działaniom Jolanty Wadowskiej- Król i prześmiewczo nadano jej ten pseudonim. Do dzisiaj w dzielnicach za które, odpowiedzialna była Jolanta Wadowska- Król jest ciepło wspominana, a w głosach czuć wdzięczność za wszystkie działania. Niemal 50 lat temu Jolanta Wadowska Król, nie obroniła doktoratu nad którym pracowała długi czas. W 2021 roku wszczęto procedurę nadania tytułu doktora honoris causa na wniosek rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.