Narty Ojca Świętego

Jerzy Pilch tworzy, na wzór "Rewizora&qu" obraz prowincjonalnej społeczności postawionej w obliczu niespodziewanego wyzwania. Jest wódka, kiełbasa i pijackie śpiewy. Zwarta grupa małomiasteczkowej elity Granatowych Gór regularnie spędza ze sobą wieczory. Czas mija szybko wśród kolejnych toastów. Niezrównanym mistrzem picia jest Młody. W dyskusjach bryluje Profesor, niespełniony naukowiec i zagorzały miłośnik futbolu. Przy stole dotrzymuje im kroku Karol Adolf, miejscowy potentat mięsny, którego produktami zagryzają uczestnicy biesiady. Również burmistrz, Jan Nepomucen Wojewoda, nie wylewa za kołnierz. Tej nocy spokój całej grupki zostaje jednak zakłócony niespodziewanym pojawieniem się księdza Kubali. "Mam panom do zakomunikowania arcydyskretną wiadomość" - zdradza duchowny od progu. Powołując się na przeciek, pasterz Granatowych Gór wyjawia swoim słuchaczom nowinę: do miasteczka ma przybyć z potajemną pielgrzymką sam Ojciec Święty. Początkowo biesiadnicy nie dają wiary słowom księdza. Kubala już w przeszłości powoływał się na sentyment papieża do miejscowości, w której jeszcze przed wojną jeździł na nartach. Zaczynają się zastanawiać, co zmieni się w ich życiu, gdy słowa księdza tym razem się sprawdzą. Jan Nepomucen Wojewoda - człowiek trzymający fason racjonalisty i cynika, w istocie napędzany emocjami w stopniu większym, niż sam chciałby to przyznać. Młody Messerschmidt - niedoszły sportowiec zagłuszający gorycz niespełnień wyczynowym opilstwem i erotycznymi podbojami, niedościgniony stylista pijackiej frazy. Komendant policji - człowiek rozpięty pomiędzy zdroworozsądkowym wątpieniem a irracjonalną wiarą w urzeczywistnienie niespełnialnego. Ksiądz Kubala - formalnie duchowny, persona pretendująca do roli lokalnego demiurga, bałwochwalca niemieckiej motoryzacji, koneser trunków mocniejszych niż wino mszalne.