Miłość - ks. Twardowski

"Miłość" to spotkanie z człowiekiem. Z jednej strony z bohaterem, który buduje swój system wartości za pośrednictwem tekstów ks. Twardowskiego. Z drugiej strony z wybitnym aktorem, Adamem Woronowiczem, który przy minimum środków inscenizacyjnych, ale z towarzyszeniem muzyki i jej autora, Janusza Strobla, opowie nam uniwersalną historię.

"Miłość", bo tak zatytułowany jest program, to uniwersalna opowieść o człowieku, który poszukuje sensu życia i buduje swój system wartości. Dzięki wierszom ks. Jana Twardowskiego, mówionych przez Adama Woronowicza w bardzo prosty, a nawet zwyczajny sposób, możemy wsłuchać się w sens zadawanych pytań i odnosić je do siebie. Ta konfrontacja z widzem jest bardzo szczera i bezpretensjonalna, a Artyści świadomie rezygnują ze scenografii i innych elementów budujących teatr, pozwalając dać wybrzmieć jedynie muzyce. Tę przygotował Janusz Strobel, który od dekad współpracował z wybitnymi artystami, takimi jak Krzysztof Kolberger, Jerzy Trela, Anna Seniuk i wielu innych.

To ciepłe, szczere spotkanie, na którym dzięki poezji możemy spotkać się ze sobą i swoją wrażliwością, a prezentowane wiersze, poprzez bogactwo metafor i symboli, pozwalają na stworzenie portretu współczesnego człowieka.

ADAM WORONOWICZ
Aktor, o którym napisać nie jest łatwo. Nie sposób go zaszufladkować, przypiąć łatkę, przypisać do jakiejś kategorii. Patrząc na jego wizerunek trudno powiedzieć czy mamy do czynienia z człowiekiem poczciwym i dobrodusznym czy demonicznym i niebezpiecznym. Jego nieprzeniknione spojrzenie intryguje, chcielibyśmy do niego dotrzeć, poznać jego tajemnicę. Adam ma na koncie wiele znakomitych ról teatralnych oraz sporo niezłych kreacji filmowych i telewizyjnych, jednak serca szerokiej publiczności podbił jako ksiądz Jerzy Popiełuszko w "Popiełuszko. Wolność jest w nas" w reżyserii Rafał Wieczyńskiego. 

"Po tej roli mogę zagrać wszystko" mówi.
To prawda, ma niesamowity potencjał aktorski, przed kamerą budzi się w nim filmowe zwierzę, ma niespożyte pokłady energii, które oddaje na planie, wręcz eksploduje talentem. W roli księdza jest tak wiarygodny, że oglądając film zapominamy, że to kreacja aktorska, że "udaje" księdza. Po spektakularnym sukcesie filmu, jego ułożony, uporządkowany rytm życia się odmienił. Wciąż jest zapraszany na spotkania z widzami do szkół, kościołów, gdzie z entuzjazmem opowiada o swojej roli, cierpliwie odpowiada na pytania publiczności, która zdaje się czuje w nim ducha księdza. Adam opowiadając o roli w filmie niemalże składa świadectwo wiary. Takim jest też człowiekiem, niesamowicie prawdziwym i szczerym, bije od niego spokój, równowaga wewnętrzna skromność. Jest taki "normalny", "swój", w jego towarzystwie każdy czuje się komfortowo. Bardzo dobry i oddany przyjaciel, kochający mąż, ojciec. Każdy kto z nim się zetknie prywatnie czy zawodowo jest nim natychmiast zauroczony, ponieważ Adam roztacza wokół siebie bardzo pozytywną energię, nie okazuje cienia gwiazdorstwa, które mogłoby się przecież obudzić po takim sukcesie filmu. Dowodem jego wielorakich możliwości aktorskich jest także fenomenalna kreacja "pana Józefa" - "starającego się" o rękę głównej bohaterki, w słynnym "Rewersie" Borysa Lankosza. Jest to przykład jak z większego epizodu, stworzyć arcydzieło, perełkę, dzięki której film zyskał niebywały wątek komiczny. Jeszcze długo po obejrzeniu filmu, przypominając sobie tę scenę, widzowie wybuchają śmiechem.
Pochodzi z Podlasia. W 1997 r. ukończył warszawską Akademię Teatralną, w tym samym roku zadebiutował w teatrze. Grał i wciąż gra u najlepszych reżyserów teatralnych. Krzysztof Warlikowski, Grzegorz Jarzyna, Anna Augustynowicz, to tylko kilka nazwisk. Jest laureatem licznych nagród teatralnych, (w tym prestiżowego Feliksa Warszawskiego) Do tej pory przede wszystkim w teatrze mógł przecież pokazać szerokie spektrum swoich nieograniczonych możliwości.
Teatr wciąż jest dla niego ważny i wciąż w nim gra (najnowszy spektakl z jego udziałem to "Wiarołomni" w reżyserii Artura Urbańskiego w TR Warszawa), ale teraz przede wszystkim stawia na film. Jego talent został doceniony i obecnie jest zasypywany propozycjami filmowymi.

JANUSZ STROBEL
Jeden z najwybitniejszych wirtuozów gitary klasycznej, kompozytor, aranżer. Urodził się w Gdańsku, w znanej muzycznej rodzinie. Karierę rozpoczął w trójmiejskich zespołach jazzowych. W 1970 roku wraz z Henrykiem Alberem stworzył legendarny Duet Gitar Klasycznych Alber - Strobel, który wkrótce został laureatem festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu, tym samym rozpoczynając szeroką działalność koncertową. Janusz Strobel jest założycielem wielu formacji muzycznych, współtwórcą kilkudziesięciu płyt, w których wziął udział jako kompozytor, aranżer czy instrumentalista. Janusz Strobel to kompozytor pięknych polskich piosenek, które tworzą kanon polskiej muzyki rozrywkowej. Od początku swojej drogi artystycznej Artysta konsekwentnie szuka nieoczywistych rozwiązań, nieustająco pozostaje wierny własnej stylistyce. Wbrew modom tworzy oryginalne wartości, które we współczesnej muzyce zdają się zanikać. W 2005 roku został odznaczony przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2010r. Rada Miasta Stołecznego Warszawy, w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczpospolitej Polskiej, przyznała Januszowi Stroblowi Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy. W 2013r. i 2016r.za całokształt twórczości artystycznej otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W 2019 r. nagrodzony prestiżową Honorową Perłą w kategorii Kultura Polish Market. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W bieżącym roku 2020 doceniony Komederem - prestiżową nagrodą dla wybitnych postaci polskiego jazzu. Janusz Strobel obecnie komponuje na gitarę klasyczną i orkiestrę, pisze piosenki, prowadzi działalność koncertową oraz pracuje nad kolejnymi płytami.