Memorial to miles - Targi Kielce Jazz Festiwal

Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet
Historia polskiego jazzu nierozerwalnie związana jest z jego osobą. Na jego autorskiej audycji pt. 'Trzy kwadranse jazzu' w Radiowej Trójce, wychowały się całe pokolenia miłośników jazzu. Jan Ptaszyn Wróblewski urodził się w Kaliszu, a działalność muzyczną rozpoczął w czasie studiów w Poznaniu (Politechnika Poznańska) w zorganizowanym przez siebie Kwintecie, którego członkiem był m.in. ceniony Jerzy Milian. Równolegle pracował w Modernistach" Andrzeja Kurylewicza. W 1956r. rozpoczął współpracę grając na saksofonie barytonowym i klarnecie z Sekstetem Krzysztofa Komedy. W tym samym roku, grupa wystąpiła na Festiwalu Muzyki Jazzowej w Sopocie. W 1958r. jako pierwszy polski jazzman został wybrany do międzynarodowej orkiestry(przez amerykańskiego promotora jazzu George'a Weina), która wystąpiła na Newport Jazz Festival. Z początkiem lat 60-tych współpracował z Kwintetem Andrzeja Kurylewicza. Prowadził własne zespoły: Kwintet Poznański (1958-59), Jazz Outsiders (1960-61), Polish Jazz Quartet (1963-66), Studio Jazzowe Polskiego Radia(1968-77), SPPT Chałturnik (1970- 77), Mainstream (1973-77), Grand Standard Orchestra, Liga 13 Dżentelmenów, Four, SOS, Made in Poland, a następnie Kwartety, z których jeden nazwał Czwartetem. Wspólnie z Jarkiem Śmietaną utworzył zespół Sounds. Później pojawił się również Sextet, który istnieje do dnia dzisiejszego. Uwikłany w liczne swoje zespoły i muzyczne projekty, zawsze znajdował czas na pracę z innymi: Poznańską Piętnastką Radiową Zygmunta Mahlika, belgijską orkiestrą BRT, Studiem M-2Bogusława Klimczuka, Big Bandem Wrocław, Orkiestrą PRi TV Andrzeja Trzaskowskiego, niemiecką orkiestrą NDR. Jest jednym z pierwszych polskich muzyków jazzowych, którzy znaleźli się w "Encyklopedia of Jazz" Leonarda Feathera.
Jan Ptaszyn Wróblewski - tenor sax, Wojciech Niedziela - piano, Andrzej Święs - bass, Marcin Jahr - drums

Dorota Miśkiewicz & Toninho Horta
Muzyka brazylijska fascynuje Dorotę Miśkiewicz od zawsze. Przejawem tej sympatii jest m.in. wydana w 2008 roku płyta "Caminho", której koloryt podkreśla południowe podejście do rytmu, nie tylko w sambach i bossanovach, ale i utworach zakorzenionych w jazzie. Kilkanaście lat po wydaniu "Caminho" Dorota ponownie wyruszyła na południe. Tym razem dosłownie. Pojechała do Rio de Janeiro, gdzie nagrała płytę z ikoną bossanovy, jednym z największych wirtuozów gitary na świecie, Toninho Horta. Inspirację stylem jego gry podkreślał niejednokrotnie Pat Metheny, z którym Horta współpracował w latach 80. Zachwytów nie szczędzili mu także współpracujący z nim przez lata Milton Nascimento, A.C. Jobim, Wayne Shorter, Herbie Hancock czy Keith Jarrett.

W mieście wiecznego słońca, podczas tygodniowej sesji nagraniowej z udziałem brazylisjkich muzyków Dorota i Toninho stworzyli wyjątkowy materiał, który ukaże się na płycie w 2023 roku. Złożyły się na niego najpiękniejsze piosenki należące do kanonu muzyki brazylijskiej, w tym kompozycje Toninho Horta. Jak przystało na muzykę, której emocjonalny wachlarz rozpościera się od śmiechu do łez - będą to zarówno pogodne piosenki, wyczarowujące obraz słonecznej plaży, jak i utwory bardziej poetyckie, naznaczone typową dla bossanovy tęsknotą i melancholią.

Niespodzianką będą także nowe interpretacje autorskich piosenek Doroty pochodzących z płyty "Caminho".

Dorota Miśkiewicz - śpiew, 

Tonin ho Horta - gitara, 

Michael Pipoquinha - bas, 

Bodek Janke - perkusja.