Gustaw

"Gustaw" to historia o człowieczeństwie od palca u nogi aż do czubka głowy - historia szaleństwa splątanego sztuką, osadzona poza czasem w wewnętrznym świecie popędów i słabości. Historia, garściami czerpiąca z burzliwego życiorysu Konrada Swinarskiego, którego sylwetka traktowana w spektaklu - zgodnie z ideologią reżysera, jako materiał ludzki, a nie nadludzki, wyolbrzymiony, nadufany - może służyć za podręcznikowy wręcz przykład koncepcji "wielkiej niezgody" teatru jaki tworzył Swinarski. Ta historia - wypowiedziana jego słowami, oparta na jego korespondencjach, wywiadach, czy wspomnieniach jego najbliższych - ukazuje nie tylko mniej znaną twarz "sławnego reżysera", ale dotyka też spraw bardziej uniwersalnych - ludzkich i niezmiennych, jak nałóg, samotność, niemoc, czy rozczarowanie.