Trzeba to sobie jasno powiedzieć

Trzeba to sobie jasno powiedzieć to spektakl pełen ironicznych a zarazem tragicznych scen, opowiadający o współczesnej, polskiej rodzinie, skłóconej, podzielonej przez polityków "na lewą i prawą stronę", bo - jak śpiewa Kazik w piosence Arahja - "…lewa strona nigdy się nie budzi, a prawa nigdy nie zasypia". Akcja dramatu rozgrywa się podczas uroczystości związanej z obchodami urodzin Syna. Matka próbuje łagodzić konflikty, które wybuchają między Ojcem "liberałem", a Wujem - prawicowym konserwatystą. Syn szuka swojej tożsamości, rozdarty między miłością Matki, a pogrążonym w swoim świecie Ojcem - emerytowanym dyrektorem teatru. Ciotka, pogrążona w żałobie po zmarłych rodzicach, przez cały czas pielęgnuje w sobie żal do brata (Ojciec), by w końcu wylać z siebie gorycz z powodu braku zainteresowania ze strony brata śmiercią ich rodziców.